Bagan
Na een bootreis van meer dan 12 uren zijn we hier gisteren aangekomen. De taxi naar het hotel was met paard en kar. Bagan is heel anders dan Mandalay.
Zondag 9 Maart met de boot naar Bagan
Om 4u45 opgestaan, om 5:30 taxi en om 6u waren we aan de boot die dan om 6:30 moest vertrekken. Ons lunchpakket in het hotel was er niet.
Men haalde onze valiezen uit de taxi, bond er een kaartje aan en droeg ze naar de boot. En dan moesten we plots betalen om de valiezen te dragen. Uiteindelijk toch de 2$ betaald om er van af te zijn.
De boot zelf viel best mee. Er zat eigenlijk weinig volk op. We hadden vaste genummerde plaatsen binnen. Maar ook buiten op de 3 verdiepingen stonden plastieke of rieten stoelen waar we konden gaan zitten. Het was redelijk fris. Vanaf 7u konden we een gratis ontbijt krijgen. We voeren langs Sagaing en 2 knappe bruggen. Er was eigenlijk veel te zien. Af en toe zagen we ook een ander soms luxueus schip voorbij komen. Later werd het minder en in de namiddag was het snikheet en nog steeds niks anders te zien als uren tervoren.
Regelmatig was de rivier niet diep genoeg en stonden er 2 mannen vooraan op de boot met stokken de diepte te meten. Hierbij roepen ze in kadans naar waar de boot moet sturen. We zien hetzelfde ook op de andere boten.
In de late avond werd ergens gestopt om personeel te wisselen.
Het binnenvaren in Bagan is knap met enkele pagodas op de oever en de zonsondergang. Alles samen was dit toch wel een toffe dag op de boot.
Deze keer kon ik de dragers van de valies houden en droeg ze zelf. De taxi die ons aansprak vroeg 12$ tot aan het hotel. Dit is meer dan het dubbel van de normale prijs. Even later vroeg er een met paard en kar 8$ en die hebben we dan maar genomen. Het was donker als we vertrokken. Iets verder moesten we al stoppen om een soort inkom van Bagan te betalen. Weer 15$, ik betaal en Diane blijft op de kar en moet dus niet betalen.
Het hotel is zoals ik op internet gezien had prachtig maar we krijgen een veel minder goede kamer iin een straatje verder. Het valt nog altijd wel mee voor die prijs.
Internet is er enkel in de lobby, maar soms valt het uit in gans Bagan.
Zaterdag 8 Maart Stadswandelingen
Vandaag hebben we eens kunnen slapen en meer van het uitgebreide ontbijtbuffet kunnen genieten. De internetverbinding waar ik op gehoopt had werk weer niet.
Mijn hoed was al teruggebracht door de taxi-chauffeur.
s morgens bezoek aan de Zeiggyo-markt. Onderweg dronken we nog een lekkere fruitsap half appelsien, half pompelmoes.
Lunch volgens de foto’s, Fried Chicken en Thai fried chicken.
Na een rust in het hotel naar een groter winkelcentrum. Hiervoor gaan we door het trein-station met zijn verouderde treinen die ons met hun getoeter wakker houden. De andere kant van het station, de 78ste straat was een verassing. Alles is hier veel moderner met veel mooie winkels. Het winkelcentrum Diamond Plaza is er helemaal over. Allemaal winkels met luxe artikelen, juwelen, schoenen, kleding, meubelen enz… We zijn blij dat we dit nog gezien hebben. Wat een groot verschil met de kant van ons hotel in de 79ste straat waar de mensen langs de straat onder de struiken wonen!
Zaterdag 8 Maart
Vandaag zal het een iets rustiger dag zijn. Een langer ontbijt, en weer eens proberen verbinding te krijgen. De telefoon werkt helemaal niet. Gisteren zijn we naar Monywa geweest. Veel tussenstops die echt wel de moeite waren. Naar huis rijden duurde meer dan 4 uren over donker hobbelig slechte weg. Het is nu 09:40, we gaan nog op zoek naar de markt en deze namiddag ga ik wat fotos uitsorteren.
Vrijdag 7 Maart naar Monywa
s morgens, de chauffeur was al iets te laat maar hij was een nieuwe batterij gaan kopen en hij had zijn vrouw mee. Na enkele kilometers was ze al ziek en moest overgeven door de venster zodat een gedeelte op de achterste venster naast mij vloog, gelukkig dat die dicht was. De chauffeur zei geen woord, keek zelfs niet en we reden gewoon door. Of beter vliegen, met dat stuur rechts mag het al wat smaller zijn om voor te steken.
We rijden over een brug van waar we een goed zicht op Sagaing hadden en dan zijn we nog gestopt aan de Kaunghmudaw tempel.
Onderweg krijgen we een zicht op Myanmar buiten de stad met de meloenverkopers, ossenkarren enz…
Het eerste wat we zagen in Monywa was een veld vol met Boedhas, Hier hebben ze de meeste van allemaal. En dan de grootste staande Boedha. Een immens 129 meter groot beeld. En korter bij zien we dat er nog een even grote Boedha voorligt. Daar kunnen we in gaan en er zijn ook winkeltjes tegen de achterkant van het beeld. Ook in de staande boedha kunnen we enkele verdiepingen omhoog.De ganse omgeving is nogal kitsch.
De volgende stop is bij een fel kleurrijk gebouw vol met boedhas zowel buiten als binnen. In mijn reisgids staat er niets van dit alles.Ik denk dat het de Mohnyin Thambuddhei Paya is.
Vandaar over toch wel een oude brug, die we, denk ik, later nog vanop de boot zullen zien, naar de grotten. Hier is de eerste grootste sensatie de groep apen die rond ons hangt. De verkoopsters volgen ons om eten te verkopen om de apen te kunnen voederen. We moeten opletten want ze kennen het en stelen wat we niet goed vast wordt gehouden.
De tempels uitgehouwen in de grotten zien er heel oud uit. Het complex is redelijk groot. Op sommige plaatsen wonen er mensen tussen de tempels en worden de mooie grotten gebruikt als stalling voor de bromfiets. Overal ligt plastiek en andere afval en het is er heel smerig. Veel grotten hebben een hek om ze af te sluiten maar omdat er zo veel, vuil en sommige onvolledig zijn denk ik dat hier alles gewoon open blijft en geplunderd wordt. Ik ben blij dat ik het gezien heb. Ook hierover staat er niets in mijn reisgids.
De rit naar huis duurt meer dan 4 uur. Gelukkig rijd de taxi niet zo snel als s morgens.
In het hotel zie ik dat ik mijn hoed in de taxi vergeten ben.
Donderdag 6 Maart de bezienswaardigheden van Mandalay
Na het lekkere ontbijt hebben we in het hotel gevraagd voor het beste vervoer naar Mandalay Hill van waar we een zicht op het stad zouden hebben.
Ze stellen ons een tour van 40$ met een priv?-taxi voor, die we dan ook nemen. Het is de gemakkelijkste maar ook wel duurste manier om snel gans de stad te zien.
Hij begint met het zuiden naar de Mahamuni Pagode. Enkel de mannen mogen tot bij het 4 meter hoge Boedha beeld komen. Diane krijgt een plaats tussen de andere biddende vrouwen. De sfeer rond het beeld is heel sereen.
Onderweg stoppen we nog bij de houtsnijwerkers en marjonetten om zo bij het Mahagandayon Kyaung klooster te komen waar de monikken net hun eten ontvangen.
De oudere tot heel jonge monikken trekken in 2 rijen naar een eetzaal. Dit is wel h??l indrukwekkend. Ook raar dat er zo veel toeristen fotos van nemen. Wij doen dat dus ook.
De volgende stop is de 1200 meter lang houten U-Bein Brug.wat ook een zalige wandeling is. De hitte van de zon wordt niet zo gevoeld door de frisse wind.
We zijn hier goed aan het verbranden. Aan ??n van de kramen kopen we elk een hoed van 1$.
Een volgende stop is bij de steenkappers. Vooral de grote marmer beelden vallen op.
Eigenlijk kan ik niet volgen in mijn reisgids en kan pas na dat we iets bezichtigen er over lezen.
Dit was dus het Bagaya Kyaung klooster gebouwd op dikke houten palen met mooi houtsnijwerk in de muren en een dak met 7 verdiepingen. Die daken of torens met 7 lagen zien we nog regelmatig terug.
De chauffeur brengt ons naar een lokaal restaurant. Zelf eet hij niet mee met ons. Dit is onze eerste Myanmareese maaltijd. Ze spreken hier geen engels en de tafel is te klein om alle borden te zetten. De kans is klein dat we het doen zoals het moet. Maar het is wel proper, goedkoop en lekker, en soms te pikkant.
Het volgende is het Royal Palace binnen muren en omringd met een vierkante watergracht van 2km op 2km. Eigenlijk wordt het gebied nog gebruikt door het leger en is enkel het paleis te bezichtigen. We mogen dan ook niet overal fotos nemen. Hier staat ook de toren die het symbool is van Mandalay. We spreken met Franse toeristen en gaan op de foto met andere ge?nteresseerden.
Ondertussen hebben we al gezien dat bijna iedereen een smartphone heeft en zo veel foto’s neemt als een toerist.
Aan de Atumashi Kyaung temple bekomt de chauffeur dat ze speciaal voor ons de poort open doen om er rond te gaan en foto’s van dichtbij te kunnen nemen.. Het gebouw zelf is gesloten.
De Kuthodaw Pagode is ook weer iets heel indrukwekkend, 5ha met 729 kleine witte pagodes met daarin een tekst van de Tripitaka op een marmeren steen. Het Boedhistishe heilige schrift.
Men zou 2 jaar nodig hebben om alles te lezen.
Bij zonsondergang zijn we op Mandalay Hill. Het is wat verwarrend om er te geraken en het zicht zelf is ook niet zo fameus. De ganse omgeving is wel de moeite
We maken afspraak met dezelfde chauffeur om de volgende dag naar Monywa te rijden.
Donderdag namiddag 6 Maart foto’s
Mandalay Royale Palace
http://en.wikipedia.org/wiki/Mandalay_Palace
Shwenandaw Monastery
http://en.wikipedia.org/wiki/Shwenandaw_Monastery
Kuthodaw Pagoda
http://en.wikipedia.org/wiki/Kuthodaw_Pagoda